Stimpfl's teckel werd ontworpen als een gebaar van vriendschap. Het is de trouwe weergave van de teckel "Frodo", die toebehoorde aan een kennis en die hem jarenlang van tijd tot tijd gezelschap hield in zijn atelier. De beeldhouwer maakte van de gelegenheid gebruik om een bronzen gedenkteken ter ere van hem te maken. Portret van een teckel en van alle teckels in het algemeen: met de voor dit ras zo typerende kalmte kijkt hij de toeschouwer aandachtig in het gezicht.

Uitgave in brons, gegoten met de verloren wastechniek, met de hand geciseleerd en gepatineerd.

Günther Stimpfl (1945)

Günther Stimpfl studeerde beeldhouwkunst aan de Academie voor Schone Kunsten (Akademie der bildenden Künste) in Wenen. Sinds 1975 - nadat hij als restaurateur en vrijstaand beeldhouwer van de Weense paleizen Belvedere en Schoenbrunn had gewerkt - heeft hij een uitgebreid scala aan sculpturale werken gemaakt. Tegelijkertijd vestigde hij de aandacht op zich met etsen, pastels en tekeningen.

Stimpfl's sculpturen zijn enorm, ze staan met een krachtige aanwezigheid die wordt versterkt door hun archaïsch uiterlijk. Ze lijken een verbinding te tonen tussen de moderne kunsten van onze tijd en de vormgevingsideeën uit culturen van weleer. Als mensachtige figuur zijn ze alleen herkenbaar door minimale details, zoals de zweem van een mond. De bijna architectonische strengheid kan verloren gaan in de handeling, die de figuren een indrukwekkende grandeur geeft.

Zijn werk heeft soms een meer figuratieve, zelfs realistische inslag.

Genres Architectonisch, Figuratief

Stijlen Hedendaagse kunst, Klassiek modernisme