Elya Yalonetski (1973)

Elya Yalonetski studeerde aan de traditionele kunstschool Vasnetzov in Abramtsevo, waar zij in 1996 met succes afstudeerde. Zij woonde in Israël en Moskou voordat zij naar Berlijn verhuisde. 

Haar werken doen de toeschouwer onwillekeurig denken aan de werken van de grote Marc Chagall - ze doen immers denken aan de wereld van de motieven van de tovenaar uit Vitebsk. Yalonetski wijdt zich aan sprookjes en legendarische figuren, engelen en, steeds weer, het motief van geliefden. Net als Chagall put zij tegelijkertijd uit de beeldtaal van de oosters-joodse traditie en de orthodoxe iconografie. Deze band, legt de kunstenares uit, komt voort uit haar jeugdervaringen in een berucht antisemitisch Oekraïens stadje, waar ze in een orthodoxe kerk haar toevlucht vond tot de troosteloosheid van het alledaagse leven.

De barokke pracht van het kerkinterieur, de levendigheid en expressiviteit van de beelden die daar op haar wachtten en het mysterie van de icoonschilderkunst hebben haar diep betoverd en zijn van invloed geweest op de vorming van haar eigen artistieke beeldtaal. Elementen van dit alles zijn gemakkelijk terug te vinden in haar eigen werk.

Bijvoorbeeld in de gezichten van haar figuren: hier heeft zij, zoals ook in de iconografie gebruikelijk is, een vaste canon van steeds terugkerende gelaatsuitdrukkingen ontwikkeld, waarbij de combinatie van te groot uitziende ogen met een duidelijk geaccentueerde hoekige neus zelf een kenmerk is van de orthodoxe iconografie.

Yalonetski's beelden met hun gelaatstrekken die meditatieve sereniteit uitstralen, zijn tegelijkertijd van een buitengewone emotionaliteit en grote poëzie. De kunstenaar wil "aanraken", wil een dialoog tussen kunstwerk en toeschouwer die niet beperkt is tot rationeel en toch altijd onvolledig "begrip". Dit is niet in de laatste plaats wat haar figuren een indrukwekkende lichtheid geeft.

Genres Figuratief
Stijlen Hedendaagse Kunst