Felix Haspel La Charrue Angélique

Het contrast tussen de hardheid van het metaal en de textielzachtheid van het oppervlak is ook zeer expressief als een in brons gegoten - en dus per se hard, zwaar en massief - voorwerp.

Als de tuin in bloei staat, rust de ploeg. Maar het is klaar voor het volgende jaar, wanneer nieuwe voren moeten worden gemaakt en de cyclus van de natuur opnieuw moet beginnen met het nieuwe zaad.

Uitgave in brons, gegoten in het verloren-wasprocédé, met de hand gebeiteld en gepatineerd. Beperkt tot 14 genummerde en gesigneerde exemplaren.

Kunstenaar: Felix Haspel
95 x 55 x 30 cm (h/w/d)
Gewicht 52 kg

Is Felix Haspel een beeldhouwer? Is hij een schilder, een graficus? Zeker, hij is dit alles en doceerde anderhalf decennium lang als hoogleraar kunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Wenen. Hij beschrijft zichzelf echter in de eerste plaats als textielkunstenaar. In dit metier wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste figuren van zijn generatie, en vanaf zijn eigen eerste studies aan de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Wenen tot aan zijn vele jaren als docent aan het Instituut voor Textielontwerp aan de Weense Academie, vormden de behandeling van stoffen en de verkenning van historische weeftechnieken, alsmede de overdracht daarvan naar het artistieke heden, een belangrijk aandachtspunt voor zijn eigen werk. Geen wonder dus dat Haspel zijn fascinatie voor textiele oppervlakken ook graag aan de orde stelt in zijn sculpturale werk. "Corsage" en "Support", bijvoorbeeld, leven als objecten niet in de laatste plaats van de artistieke confrontatie van harde, metalen structuren met de buigzaamheid van textiele omhulsels. Het contrast tussen de hardheid van het metaal en de zachtheid van het textiel is ook zeer expressief in de vorm van een in brons gegoten voorwerp, dat per se hard, zwaar en massief is.